فلسفه معاصر ایران

کتاب «فلسفه معاصر ایران» نوشته‌ی دکتر رضا داوری اردکانی، فیلسوف و متفکر معاصر است.

او درباره‌ی واژه «معاصر» که در عنوان کتابش آمده است، گفته:

«مقصود من از فلسفه‌ی معاصر، فلسفه‌ ای است که در کتاب ها و دانشگاه‌هایمان در این دوران با آن سر و کار داریم. ما در دوران جدید، فلسفه را از اروپا گرفتیم. منظور من از «فلسفه معاصر ایران» این نبود که ما مکتب خاصی در فلسفه داریم، بلکه مقصودم این بود که فلسفه‌ای  که به فرهنگ ما وارد شده است، چه بر سر ما آورده و ما چه بر سر آن آورده‌ایم.»

در مقدمه‌ی کتاب حاضر می خوانیم:

«نوشتن درباره‌ی فلسفه معاصر ایران از جهات مختلف کاری دشوار است زیرا صرف‌نظر از موانعی مثل حجاب معاصرت، به نظر نمی رسد که فلسفه زمان ما بنیه‌ی تاریخی استوار داشته باشد. البته در قرن حاضر، هم فلسفه اسلامی و هم در فلسفه جدید محققان و صاحبنظران نامداری ظهور کرده‌اند، اما صورت غالب فلسفه اسلامی بیشتر شرح آرا فیلسوفان گذشته و مخصوصا فلسفه‌های ابن سینا و ملاصدراست. نکته‌ی مهمی که نباید از آن غافل بود، این است که فلسفه‌ی جدید و مخصوصا فلسفه‌ی معاصر جهانی است و ما که تاریخ درخشان فلسفه داریم، باید بتوانیم در فلسفه‌ی جهانی شریک شویم. فلسفه معاصر ایران با این شرکت تحقق می یابد و این فلسفه هنوز تعین پیدا نکرده است. آیا می توان امیدوار بود که در آینده نزدیک شاهد یک تحول فکری باشیم. اهل فلسفه ناگزیر باید به این آرزو امید ببندند.»