دیوان اثیرالدین اخسیکتی

دیوان اثیرالدین اخسیکتی گنجینه‌ای از میراث مکتوب ادب فارسی است

و دربردارنده ارزش‌های زبانی،ادبی،اجتماعی و تاریخی است و بخشی

از تاریخ ادبیات پر ارج و فرهنگ غنی و اصیل ایران را در اختیار پژوهشگران و ادیبان و شاعران قرار می‌دهد.

برای این کار بیش از بیست و پنج نسخه شناسایی شد که ده تای آن در مقدمه معرفی شده است و از آن میان با پنج نسخه قدیم‌تر و درست‌تر به شیوه نسخه اساس کار تصحیح دیوان اثیر را به پایان برد.

بخش‌هایی از دیوان اثیر مانند اقران او انوری و خاقانی نیاز به شرح دارد،اگر بنا بود ابیات مشکل آن شرح شود،حجم کتاب بیش از اندازه افزوده می‌شد بنابراین به شرح و توضیح واژه‌های دشوار متن بسنده شد و در کنار سایر تعلیقات دیوان قرار گرفت.

این دیوان یکصد و چهل قصیده،سیصد و دوازده قطعه،یک مثنوی،دویست و هشتاد غزل و پانصد و شصت و چهار رباعی را دربردارد.