کتاب «مختارنامه» که پيش روی شماست، مجموعه‌ی رباعيات فريدالدين عطار نيشابوری است که با تصحيح دکتر محمدرضا شفيعی کدکنی تدوين شده است.

عطار اين رباعيات را در اين کتاب مختارنامه جمع‌آوری و در پنجاه باب مرتب کرده است.
شايد، در زبان فارسی، هيچ شاعري به اندازه عطار رباعی خوب نداشته باشد.

تنوع مضامين و وسعت دامنه کمی رباعيات عطار، امری است که بايد بدان توجه کرد. شايد به لحاظ حجم رباعيات، کسانی باشند که به اندازه او رباعی سروده باشند، اما در ميان رباعيات آن گويندگان، ده يک اين‌ همه رباعی خوب که در مختارنامه وجود دارد، نمی توان يافت.
رباعی يکی از ناب‌ترين قالب‌های شعر فارسی و يکی از اصيل‌ترين و کهن‌ترين انواع آن است.

در بيشتر قالب‌های شعر فارسي هميشه فرم شعر است که بر تجربه‌ی شاعر تقدم دارد، ولي در رباعی لحظه و تجربه‌ی شاعری مقدم بر فرم است به همين دليل در مختارنامه، لحظه‌ها و تجربه‌های روحی عطار، به مراحل بيشتر و متنوع‌تر از ديگر آثارش نمودار است.
کتاب مختارنامه حاوی دو هزار رباعی است که يکی از شش اثر مسلم عطار شاعر بزرگ تصوف ايرانی است که علاوه بر ارزش‌های عرفانی و زبانی که دارد، در خيام‌شناسی نيز از اعتبار زيادی برخوردار است. نمونه‌ای از رباعی زيبای عطار در اين کتاب را می خوانيم: «با هستی و نيستيم بيگانگی ست/ کز هر دو شدن برون ز مردانگی ست/ گر من ز عجايبی که در جان دارم/ ديوانه نمی شوم، ز ديوانگی ست»