کلیات اشرف مازندرانی

محمدسعید اشرف مازندرانی (1037-1120ق) زاده و پرورش‌یافتۀ اصفهان و از شاعران مهاجر به هند در عهد اورنگ زیب و آموزگار دختر او،زیب‌النسا بود.

اشرف که در ساختن معما نیز دستی داشته،در قصیده‌سرایی بیشتر از کمال‌الدین اسماعیل و در غزل از استادش،صائب،تاثیر پذیرفته است.

اشعار او از نظر اشتمال بر اصطلاحات و کنایات یکی از دیوان‌های مهم عصر صفوی است و به همین سبب موردتوجه و استناد فرهنگ‌نویسان بوده است.

کتاب حاضر کلیات اوست که براساس نسخ معتبر،از جمله دو نسخه به خط شاعر،همراه با مقدمۀ تفصیلی و تعلیقات،تصحیح شده است.