پدر پیامبران در قرآن

خوانشی دینی-تاریخی و فلسفی-ادبی داستان حضرت ابراهیم (ع)

کتاب پدر پیامبران نوشته‌ی “حبیب الله عباسی” است که به بررسی داستان حضرت ابراهیم(ع) از زوایای دینی-تاریخی،فلسفی ادبی، می پردازد.ابراهیم نیای اصلی تمام دین‌های ابراهیمی یهودیت، مسیحیت و اسلام (که همه تک خدایی هستند) است.

این سه دین او را به طریق زیر نیا می شمرند:

یهودیت و مسیحیت از طریق اسحاق (پسر دوم ابراهیم از سارا) و اسلام از طریق اسماعیل (پسر اول ابراهیم از هاجر). از روی این باور به این سه دین، دین‌های ابراهیمی هم گفته می شود.

داستان ابراهیم در کتاب پیدایش از عهد عتیق و نیز در قرآن نقل شده است. نحوه به دنیا آمدن ابراهیم در قرآن به طور کامل نیامده اما در دیگر کتاب‌های اسلامی ولادت ابراهیم آمده است.

نام پدر ابراهیم در قرآن ذکر نشده است؛ اما نام پدر ابراهیم در عهد عتیق تارح (تارخ) آمده است. در قرآن او فردی به نام “آزر” را پدر (با لفظ آب و نه والدی) خطاب می کند؛ اما در منابع اسلامی، خصوصاً منابع شیعه استدلال شده است که این فرد پدر تنی ابراهیم نیست؛ یا پدر ناتنی او و شوهر مادر اوست، یا عمو و یا حتی پدربزرگ مادری او. به هر حال کسی بوده است که ابراهیم نزد او زندگی می کرده است. اولین داستان مربوط به ابراهیم در قرآن، تلاش او برای متقاعد کردن آزر به ترک بت‌پرستی است. ابراهیم به آزر گفت که او از طرف خدا پیامی دریافت کرده است و او نباید اشیایی را که نمی توانند ببینند و بشنوند بپرستد.